Zondag 12 mei is niet alleen de dag waarop vele jonge kinderen voor het eerst de communie ontvangen, maar die dag wordt ook roepingenzondag genoemd. Jezus Christus roept ons aanhoudend op om Hem te volgen.
Het leek ons een goed idee om naar aanleiding van die speciale zondag een gesprekje te voeren met Reynaldo, de Mexicaanse priester die nu al enkele maanden in onze parochie Lokeren-Moerbeke werkzaam is.
Voor het gemak deden we het interview in het Engels, maar uiteraard hebben we de tekst in het Nederlands omgezet. Toch merkten we dat onze gesprekspartner al veel Nederlandse woorden gebruikt!
Reynaldo, is dat je juiste naam?
Mijn volledige naam is Juan Reynaldo Diaz Castillo. In Mexico bestaat de achternaam uit die van vader en moeder. De eerste is eigenlijk mijn voornaam, maar ze noemen me Reynaldo. Er zijn zelfs mensen die meer dan vier namen hebben…
Hoe lang ben je al priester?
Ik ben nu drie jaar priester. Mijn wijding vond plaats op 15 augustus 2016 in Monterrey, Mexico. Dit is een industriestad met 3,6 miljoen inwoners en heel wat voorsteden.
Wanneer besloot je om naar België te verhuizen, of was dit niet jouw beslissing?
Aanvankelijk niet, maar mijn bisschop stelde mij in januari 2018 de vraag of ik naar België wou komen. Ik antwoordde bevestigend en na enkele voorbereidende werkzaamheden kon ik in mei vertrekken. Eigenlijk kwam de vraag van het bisdom Gent om bijkomende steun te vragen voor de priesters hier. In Mexico zijn we nog met velen: in Monterrey alleen al tellen we zowat 500 priesters en religieuzen!
Hoe ondervond je een “roeping”?
Ik heb het geloof van thuis meegekregen. Mijn ouders leerden me God lief te hebben en zorgden voor een katholieke opvoeding. Toen ik volwassen werd, besloot ik priester en missionaris te worden: ik wou de mensen dienen. De wortel van mijn roeping is: in dienst staan van de mensen.
Is er een groot verschil tussen de kerkelijke rituelen van Mexico en van ons?
Eigenlijk niet: behalve het verschil in taal verloopt een viering gelijkaardig. Ook de volgorde van de onderdelen verloopt identiek. Alleen wordt er in Mexico uitbundiger gevierd. Er wordt meer muziek gemaakt met gitaren en andere instrumenten, vooral op kerkelijke feestdagen.
Is het moeilijk om in contact te komen met de mensen hier, wegens het (voorlopige) taalprobleem?
Ja, want mijn Nederlands staat nog niet op punt. Ik volg momenteel nog taallessen en ik merk dat mijn kennis vergroot, maar ik ondervind toch een warm welkom van de mensen ter plaatse. Sommige mensen proberen me wel eens in het Spaans aan te spreken, maar dat beperkt zich dan meestal tot “Buenos dias”. Andere mensen weten niet altijd dat ik me ook in het Engels kan behelpen. Maar eigenlijk is het niet slecht dat ze Nederlands gebruiken. Zo ben ik ook verplicht om dit te doen!
Wat zijn je plannen voor de toekomst? Is het je plan om hier te blijven, of ga je terug naar Mexico?
Neen, in de planning is voorzien dat ik hier alleszins vijf tot zes jaar blijf. Gedurende het eerste jaar is het de bedoeling dat ik de taal leer en kennis maak met de cultuur en de mensen uit Vlaanderen.
Het is ook de bedoeling dat ik na een tijd zelfstandig ga werken en de viering alleen zal voorgaan, net zoals een doop en een huwelijk. En ik kan je alvast verklappen dat ik mijn eerste mis zelfstandig zal doen op de dag van de eerste communie, dus op 12 mei! Dit is dus heel binnenkort en ik ben me hierop hard aan het voorbereiden. Ik kan nu een tekst beter begrijpen en ik versta de meeste woorden.
In die zin is het een beetje jammer dat Herbert er niet meer is, want hij heeft me veel geholpen in het begin. Met hem sprak ik het meest in het Engels, maar met deken Geert is het vooral Nederlands. Zo leer ik het natuurlijk best…
In juni ga ik eventjes naar Mexico om mijn familie te bezoeken, maar daarna ga ik voltijds hier aan de slag, in het Nederlands. Nu ben ik de helft van de week in Leuven om er te studeren, en de andere helft woon ik in de dekenij. Maar na juni blijf ik hier wonen.
Heb je geen heimwee naar je thuisland?
Neen! De mensen zijn heel aardig hier en ik vind dit een mooi land. Ik volg de stem van God. Zoals ik eerder zei, ben ik hier om de mensen te dienen. En met de moderne technologie kan ik zelfs elke dag skypen met mijn familie ver weg.
Ik hou van voetbal en de laatste tijd volg ik de prestaties van KSC Lokeren. Helaas doen ze het momenteel niet zo goed, maar ik heb wel een shirt van deze ploeg.
Ik voel me goed in Lokeren en ik ben blij dat ik ten dienste kan staan van de mensen!
Dank je wel voor dit verhelderend gesprek, Reynaldo. Misschien komen we je nog eens interviewen, maar dan in het Nederlands… We wensen je nog veel vruchtbare jaren in onze parochie Lokeren-Moerbeke!
foto en tekst: Geert Defauw
