Woensdag 1 maart, de eerste dag van een nieuwe maand.
De eerste dag ook van een “nieuwe periode” voor ons christenen.
Want, met ASWOENSDAG vangt voor ons gelovigen de VASTEN aan.
Een askruisje, het is een symbool dat stilaan een beetje verloren gaat. (Toen ik met mijn askruisje boodschappen ging doen werd ik wel bekeken, zo van, wat heeft die nu op haar voorhoofd….) Nochtans een mooi symbool, dat ons met ons twee voeten terug op de grond brengt en ons doet nadenken over de oorsprong maar vooral over het einde van ons leven.
We waren afgesproken om 9 uur op de markt om samen te vertrekken. Dat was buiten de kermis gerekend. Het was zoeken naar een parkeerplaats, want ja, de “foormensen” waren volop bezig met hun attracties op te bouwen. Geen plaats dus voor ook maar één auto ! Joepie, kermis ! Dat was wat we vooral hoorden bij onze jeugd! En onze jeugd was goed vertegenwoordigd. Ook mama’s, papa’s, zusjes, broertjes, oma’s, opa’s, velen waren van de partij om richting Eksaarde te rijden, want daar in de kerk waren we te gast en ging de Aswoensdagviering door.
Diaken Chris en verwelkomde ons en ging voor in deze viering. En zoals elke viering begonnen we met een kruisteken. Dit keer kwam iedereen naar voor, stak zijn hand eventjes in het wijwater om er daarna een kruisteken mee te maken. De volgende stap was het verbranden van de droge palmtakjes die een jaar het kruisbeeld hebben gesierd. Het is immers met deze as dat we een (as)kruisje krijgen.
Er werd met grote ogen gekeken naar de prachtige vlam. Het moet gezegd, het bracht niet alleen sfeer in de kerk maar ook een felle brandgeur, maar voor een keer kan dat natuurlijk geen kwaad. Na het evangelie en de homilie werd de as gewijd en konden we individueel een askruisje krijgen. Op het einde van de viering mochten twee catechisten wat uitleg geven over het project Broederlijk Delen, maar vooral over wat wij als vormelingen daarvoor doen.
In Eksaarde proberen de kinderen iets van hun eigen spaarcenten in de Broederlijk Delen spaarpot te steken. Elk naar “eigen godsvrucht en vermogen” zoals men dat vroeger zo mooi zei.
In Moerbeke gaan de kinderen op SPONSORTOCHT. Ze gaan op zoek naar mensen die hen financieel willen steunen om te wandelen. Al deze “steunbedragen” gaan integraal naar Broederlijk Delen. Ook zij kunnen een stukje van hun eigen spaargeld daarvoor gebruiken. Niemand die hen verbiedt om aan “zelfsteun” (oei, dit woord staat waarschijnlijk niet in de dikke Van Dale) te doen.
Na de zegen hebben de kinderen nog een duim gezet op de affiche van Broederlijk Delen. Voor hen is dit een engagement, een uitdaging om Broederlijk Delen te steunen.
U steunt hen toch ook hoop ik ????
Volgend jaar staan de kerkdeuren van Moerbeke wijd open, want dan zijn wij aan de beurt om de Aswoensdagviering te verzorgen.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.