Bert, wat heeft je aangezet om diaken te worden?
Dat is moeilijk om te beantwoorden. Het kadert in een roeping en dat kun je moeilijk onder woorden brengen. Maar het hart spreekt tot het hart, en dat heb je in het geloof. Je ervaart dit, zoals je ook vader wordt en de verdieping van dit woord ervaart in al zijn facetten. Uiteindelijk word je ook uitgenodigd om vader te worden… Dat heet roeping en dat is ook kwetsbaar in zekere zin.
Ik vergelijk mijn wijding een beetje met een huwelijksfeest, waarbij sommige mensen me heel goed kennen en anderen iets minder, maar op die manier zullen andere mensen me hopelijk leren kennen.
Hoeveel diakens zijn er nu in het dekenaat Lokeren-Moerbeke?
Met het dekenaat Lokeren zijn we met zeven, maar in de parochie Lokeren-Moerbeke zullen we met zijn drieën zijn, André De Boever, Chris Geerts en ik.
Hoe verloopt zo’n wijding tot diaken precies?
Dit jaar is er maar één wijding. Die vindt plaats op 30 september. Ik ken nog twee diakens in opleiding, maar die worden nog niet gewijd in 2018. Ik heb een opleiding van drie jaar gevolgd in het Sint-Baafsinstituut. We kregen zes vakken per jaar en na succesrijke examens behaalden we een getuigschrift van theologische bekwaamheid. In deze opleiding zitten ook heel wat vrije studenten die interesse vertonen voor deze theologische opleiding. Na deze studieperiode moesten we nog een stagejaar vervolmaken om te zien in welk werkterrein we ons goed of minder goed voelden.
Ligt het scenario van je wijding al vast?
De liturgie ligt natuurlijk al grotendeels vast. Maar ik mocht eigen accenten aanbrengen en ik mocht mee beslissen over de liederenkeuze. Het koor van Lokeren, Malaika, gaat zingen en de koorleden zijn zich nu intensief aan het voorbereiden.Verder volgt er een gebed en de handoplegging. Ik moet ook plat op de grond gaan liggen. Je kunt dit sensationeel vinden, maar het vertolkt eigenlijk de correcte positie tegenover God. Je kunt het ook bekijken als een soort huwelijksviering. Een huwelijk heeft als sociologische functie dat de “clan” waartoe je behoort jou de toestemming geeft om kinderen te hebben bij jouw vrouw.
Mijn vrouw zal ook actief betrokken worden bij de plechtigheid. Ze zal me helpen om mijn stola aan te trekken. Misschien ook omdat ik nogal onhandig ben… Maar ze zal ook haar toestemming moeten geven. In feite moet ze me een beetje afstaan aan de gemeenschap.
In de uitnodiging om mijn wijding bij te wonen zit ook een warm welkom voor mijn zendingsviering in de Sint-Laurentiuskerk op 21 oktober. Veel mensen zullen misschien niet tot in Gent geraken, maar kunnen daarbij dan aanwezig zijn.
Heb je nu al belangstelling voor een bepaald werkterrein?
Dit is moeilijk te zeggen. Diaconie vertrekt vanuit een bepaalde visie. Neem bijvoorbeeld de barmhartige Samaritaan. Wie kom je tegen op je pad? Dat is een belangrijke vraag… Die Samaritaan is toch gestopt op zijn weg voor iemand met wie hij geen enkele relatie had, en toch week hij van zijn project af, en uiteindelijk is dat toch iets christelijks, lijkt me. Het is een beetje te vergelijken met het vaderschap. Wat ervaar je in de toekomst met je kinderen? Het is zo onvoorspelbaar… Ik vind het niet zo belangrijk om te werken met wat mij boeit, maar veeleer met wat de collega’s mij zeggen wat zij belangrijk vinden. Nu staat er nog niks vast en moet alles nog besproken worden.
Wat houdt het werk van een diaken in volgens jou?
Eigenlijk is dat niet zo essentieel. Mag ik monseigneur Jozef De Kesel even citeren? “Het tweede Vaticaans concilie heeft het ambt van permanent diaken hersteld met een duidelijke bedoeling: geroepen en gezonden te worden voor een meer missionaire pastoraal en een grotere betrokkenheid op de wereld om zo te antwoorden op nieuwe noden van deze tijd. Die noden liggen niet enkel op het materiële vlak, maar zijn ook te vinden in het sociale, psychische en spirituele domein. Met een verscheidenheid van ambten en bedieningen kan de Kerk bovendien meer beleefd worden als een ‘communio’. En de gehuwde diaken, met zijn gezinssituatie, brengt een nieuw stuk leven binnen als een verrijking voor de Kerk.” Als politieagent heb je politionele bevoegdheden; die zijn heel duidelijk omschreven. Maar in de diaconie moet je dit heus niet zo bekijken. Als diaken word je gewijd en je keuze bestaat uit een godgewijd leven en binnen dit kader ga je proberen om je zo vruchtbaar mogelijk op te stellen. Wat ik ga doen, mag in feite elke gedoopte mens ook doen. Vandaag de dag worden de bevoegdheden niet meer zo strikt bekeken. Eigenlijk ben je voor een stukje gehuwd met God, net zoals je je engageert voor je vrouw en je gezin. Uiteindelijk is een diaken een brugfiguur.
Je bent criminoloog van opleiding. Heeft dit voordelen voor een diaken of speelt dit geen rol?
Criminologie is natuurlijk een humane wetenschap. In mijn studie ben ik gericht geweest op bepaalde vragen, zoals: wat drijft een mens om een handeling te verrichten? Wat wijkt af van de norm? In het verleden is bijvoorbeeld het drinken van koffie nog strafbaar geweest. Normen verschuiven en veranderen dus. Dit vind ik wel interessant: wat doet mensen afwijken van de norm? Christus week soms ook af van de norm…
Geert Defauw
