Vanuit uw parochieploeg komt midden de donkerste dagen het heuglijke nieuws van dit nieuw initiatief: de werkgroep diaconie.
"Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf.”
De werkgroep diaconie wil in de schoot van de parochie, samen met jou mee handen en voeten geven aan dit gebod
Momenteel zijn er verspreid over het ganse terrein van de parochie verschillende diaconale initiatieven. Denken we bijvoorbeeld aan de koffiestops, de acties rond broederlijk delen, ziekenzorg, maar ook -en misschien vooral- aan mensen die elkaar haast ongemerkt nabij proberen blijven en door te delen in leed, vooral veel vreugde vinden bij elkaar.
De werkgroep wil in beginsel vooral oog hebben voor de nu bestaande initiatieven en noden. Mensen aansturen waar gewenst, ondersteunen waar nodig en vooral verbinden met elkaar. Zo hopen wij in onze nieuwe parochie nog meer vreugde en steun te mogen worden voor en door elkaar.
We mogen ons in onze werking graag laten inspireren door de vier doelen die de dienst diaconie van het bisdom Brugge stelt:
- Diaconie duidelijker op de kerkelijke agenda plaatsen
- Kerkelijke groepen stimuleren en oriënteren in hun diaconaal handelen
- Het ontwikkelen van een ‘spiritualiteit van de diaconie’
- samen zorg dragen voor de schepping, zoals beschreven in ‘laudato si’
Misschien zijn er hier en daar ook noden, mensen met een onbeantwoorde vraag. Of mensen die graag mee op pad zouden gaan of meehelpen, maar niet direct weten waar of hoe. Mensen die het gevoel hebben minder mee te tellen, of overmand worden door een groot verdriet. Misschien ken jij wel zo iemand, of misschien ben jij wel zo iemand. Dan kan je dat zeker laten weten.
Eind januari komen we samen om een eerste keer te vergaderen en de werking te starten. Vanaf dan zal u geregeld op de hoogte gehouden worden van onze werking en aanspreekpunten via kerknet en het parochieblad. En misschien durven wij jou dan ook wel eens iets vragen...
‘Wat heeft de Kerk het meest nodig op dit historische moment? Zijn hervormingen nodig? Wat zijn uw verlangens voor de Kerk van de komende jaren? Van welke Kerk droomt u?’.
Ik beschouw de Kerk een beetje als een veldhospitaal net na een slag. Het heeft geen zin om aan een zwaargewonde te vragen hoe hoog zijn cholesterolgehalte is en hoe het zit met zijn suikergehalte. Met moet eerst zijn wonden helen, pas nadien kan men over de rest praten. Wonden helen, wonden verzorgen… en men moet van onderuit beginnen’. ‘De Kerk heeft zich soms laten inkapselen in details en kleine voorschriftjes. Het belangrijkste is nochtans de Blijde Boodschap: “Jezus Christus heeft je gered!” Daarom dienen de kerkbedienaars wezenlijk bedienaars van de barmhartigheid te zijn.
Interview Paus Franciscus door Antonio Spadaro sj, 19/08/2013
Van onze kant hopen we op wat geduld en begrip, een veldhospitaal heeft zijn beperkingen. Hij bouwt het huis, wij zijn maar onnutte knechten die rekenen op de steun van Zijn Geest en uw gebed.
Maranata!
Diaken Bert Schelfaut
Schelfautbert@yahoo.com
0496/12.51.34
