Het is nu al enkele jaren geleden. Een jonge student op bezinning met zijn klasgroep, zat op een muurtje aan de trap van het Ontmoetingshuis. Hij had van die dopjes in zijn oren die met een draadje verbonden waren aan een MP3-spelertje. En aan de bewegingen die hij met zijn hoofd en met zijn lichaam maakte, kon ik zien dat hij een stukje hevige muziek aan het beluisteren was. En dat het ritme van die muziek zijn hoofd en vingers in dezelfde ritmische bewegingen bracht. Toen ik hem passeerde nam hij een van de dopjes uit zijn oor en bood me aan even mee te luisteren. Ritme zat er wel in, grote ogen en oren trok ik ervan … de student glunderde, en zei: ‘toffe muziek hé’, en ik antwoordde bedremmeld: ‘keitof jong’.
In de adventstijd reikt de Kerk in het voetspoor van de profeet Jesaja ons als het ware allemaal een MP3-spelertje aan, een bijbels MP3-spelertje zowaar, en zegt:
‘Moet je eens luisteren, want wat er hier te horen is, is keitof’.
En als je dan die oordopjes van dat bijbels spelertje hebt ingedaan, hoor je wonderlijke geluiden. Je hoort eerst het geluid van creatie, van schepping, en dan, dan hoor je iets over verlossing en dan hoor je spreken van verbondenheid, van lotsverbondenheid, van verbondstrouwen, en als je héél goed luistert dan hoor je de hartslag van Gods liefde voor de mensen, en de hartslag van Gods unieke liefde voor ieder van ons.
Zie, iets nieuws ga Ik maken. Het is al aan het kiemen, weet gij dat niet (Jes. 43,19).
De nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar de geringen recht wordt gedaan en de kennis van de Heer God het hele land vervult … bladzijden in een krachtige beeldrijke taal, sprekend van hunker én belofte tegelijk. Woorden van troost en bemoediging. Woorden die opwekken ook, want je kunt niet blijven stilzitten bij zoveel dynamiek en verwachting. Als die woorden vandaag nog aanspreken, is het omdat mensen zoveel onrust en ontreddering kennen: wat moet er worden van onze wereld met zoveel uitzichtloze conflicten, ziekte, honger en onrecht? Wat moet er worden van mensen zonder houvast of geloof? De geschiedenis van de mensheid brengt ons meer vragen dan antwoorden. Pessimisme en doemdenken steken de kop op; is alles hopeloos en voltooit en maken we er dan maar zelf een einde aan? En precies in deze verwarde en verwarrende tijden klinkt die hoopvolle stem van Jesaja:
Zie, iets nieuws ga Ik maken …
Ook uit dit tijdsgewricht zal de mensheid en de godsverhouding gesterkt en meer volwassen tevoorschijn komen. Anders dan vroeger, misschien zelfs héél anders dan we nu willen dromen. Ook het oude Israël moest vaststellen dat de belofte aan de Vaderen gedaan, een heel andere dimensie kreeg. Maar de belofte houdt nog steeds stand, samen met het appél aan ieder van ons:
Komt, laat ons gaan naar de berg van de Heer, naar het huis van Jacobs God. Dan zal Hij ons zijn wegen wijzen, en wij zullen zijn paden bewandelen (Jes. 2,3).
En het ritme van dat geluid, het steeds terugkerende ritme van Gods liefde voor jou zal ook jou in beweging zetten: je hoofd, je handen, je hart. Het zal je de liefde die je ontvangt doen delen. Het zal je doen beminnen met heel je hart, met heel je verstand, met heel je kracht. Luister dan in deze adventstijd naar de hartslag van Gods liefde, want die liefde is bijzonder; die liefde houdt niet op bij het gevoel of bij de sympathie; die liefde is onvoorwaardelijk, compleet gratuit, reikt over alle grenzen heen, tot zelfs over de grenzen van de dood heen.
De Heer Jezus nodigt ons uit om naar Gods liefde te luisteren en ons leven er door in beweging te laten komen. En Hij zegt erbij: ‘zo’n MP3-spelertje heeft twee oordopjes, laat ook iemand anders meeluisteren. Want de draad van dat spelertje is juist lang genoeg om iemand naast je te laten meegenieten. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde. Laat je naaste in deze Adventstijd meegenieten van de hartslag van Gods liefde die langs jou tot hem mag komen. Het is immers meewerken aan Gods grandioze liefde voor àlle mensen. Het is meewerken aan het geluk van anderen en tegelijk aan het geluk van jezelf. Want wat maakt een mens gelukkiger dan anderen gelukkig te maken?’
Wat moeten wij dan doen? De Heer Jezus geeft ons het antwoord: Wees waakzaam! En de profeet Johannes de Doper roept ons toe:
Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht. Elke boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgekapt en in het vuur geworpen.
Laten wij dan grote oren hebben voor het verhaal van Gods liefde, laten we ons doen en laten bewegen door zijn liefde en laten we de naaste naast ons de liefde laten ervaren, met geheel ons hart, geheel ons verstand, geheel onze kracht.
Wilt daarom elkander doen alle goeds geduldig.
Weest elkaar om zijnentwil niets dan liefde schuldig. (ZJ 105, 4)
Zalige Adventstijd!
Gunter Maes.