Lenteschoonmaak
Vandaag, op Aswoensdag, stappen we de veertigdagentijd in. Dit is een bijzondere tijd. In de weken die komen willen we, als het ware, een innerlijke lenteschoonmaak houden. Opruimen in ziel, geest en lichaam wat al veel te lang als ballast wordt meegezeuld. Een lenteschoonmaak om met een “propere lei” Pasen te kunnen vieren. In de prefatie van het eucharistische gebed op weekdagen wordt God dan ook gedankt om deze gunstige tijd waarin we de kans krijgen om “met een zuiver hart naar het Paasfeest op te gaan: dit is een tijd van meer aandacht voor het gebed, de sacramenten waarin we herboren zijn en onze liefde tot de naaste”. Opmerkelijk dat hier niet gesproken wordt over het “vasten” wat doorgaans, in ons spreken en denken, toch centraal staat.
Aandacht voor het gebed
“Door het gebed onderhouden we onze relatie met God. Het is in het openstellen van ons hart en het erkennen van onze kleinheid dat we in aanraking komen met Hem die groter is. In deze unieke relatie mogen we thuiskomen en ons geborgen weten. In het gebed kunnen we kracht putten en de hoop levend houden. Albert Einstein zei ooit: ‘Bidden verandert de wereld niet, maar bidden verandert mensen en mensen veranderen de wereld’.”
Aandacht voor de naaste
Traditioneel staan we in de veertigdagentijd stil bij de armoede in de ontwikkelingslanden. Toch is stilstaan alleen niet voldoende! Door onder andere Koffiestops, collectes en de vrije bijdragen bij de sobere maaltijden in de dekenij willen we ook een financieel steentje bijdragen. “De grootschalige, op export gerichte manier waarop we nu wereldwijd voedsel produceren legt enorme druk op het milieu en op de boeren. Zij die zelf het voedsel produceren, houden amper het hoofd boven water. Dit is niet langer leefbaar. Het kán anders. Door voedsel op een duurzame manier te produceren, met respect voor mens, dier en natuur”, leert ons de website van Broederlijk Delen. De campagne van dit jaar stelt Oeganda centraal. Want “honger treft de graanschuur van Afrika. Met zijn groene heuvels en microklimaat lijkt de Rwenzori-regio in Oeganda heel vruchtbaar. Maar schijn bedriegt. Door de bevolkingsgroei in Oeganda bezitten de boeren steeds kleinere stukken grond. Te klein om genoeg voedsel te kweken en hun gezin te voeden. De Oegandese overheid investeert amper in kleinschalige landbouw. En bovendien zorgt klimaatverandering steeds meer voor slechte oogsten.” Als parochie zetten we onze schouders onder deze actie.
Aandacht voor de sacramenten
In de veertigdagentijd is het aangewezen om ook de relatie met God, de naaste en jezelf te zuiveren. Dit kan doorheen het sacrament van de verzoening. “De vastentijd is bij uitstek een tijd van vergeving en boete doen. Boeten betekent oorspronkelijk ‘herstellen’ en ‘oplappen’, bijvoorbeeld van een visnet. In de vasten boeten we ons relationele netwerk en proberen we terug aan te knopen bij doorgeknipte of beschadigde relaties. In het besef van onze kleinheid en kwetsbaarheid gaan we onze medemens en God opnieuw tegemoet. Een open en eerlijk (biecht)gesprek kan hierbij wonderen doen.” In de biecht gaat het niet over een op te sommen lijstje. God is geen boekhouder. Het gaat om een diep innerlijk verlangen naar herstel. Niet de biecht maar wel de verzoening staat voorop opdat je in alle vrijheid Pasen zou mogen vieren.
Ook vasten hoort er bij
“Het christelijk vasten is bedoeld als een hulpmiddel om dichter bij God te komen."
"Door minder te eten of geen alcohol te drinken, moet je lichaam minder energie stoppen in verteren. Je lichamelijke en innerlijke zintuigen komen scherper te staan.” Tegelijk is “het christelijk vasten geen doel op zich. Het gaat niet over indruk maken op God of je huisgenoten door fysieke heldendaden. Het is ook geen training om je karakter te vormen, je uithoudingsvermogen op te krikken of af te slanken — ook al kan dit een onrechtstreeks gevolg zijn. Vasten gaat ook niet over 'zoveel mogelijk dingen laten'. Dan kom je namelijk zelf in het centrum te staan. Dan ga je bewijzen hoe sterk of hoe wilskrachtig je wel bent. Daar word je niet gelukkiger van.” Laten we deze veertigdagentijd dus ruimer zien dan een periode van het vasten; vanuit het besef dat we “in de 40-dagentijd niet alleen uitgenodigd worden om ons van sommige zaken te onthouden. Er is, tegelijk, ook de aansporing om andere dingen net meer te doen: bidden en concrete daden van naastenliefde. Zo worden de vrijgekomen tijd, energie en aandacht daadwerkelijk in richting van God gekanaliseerd,” zegt ons internetpastor Nikolaas Sintobin sj op www.kerknet.be.
Aan elkeen een vruchtbare veertigdagentijd gewenst.
Bronnen:
http://www.pastoralezorg.be/page/spiritualiteit-vasten/#veertig
http://www.broederlijkdelen.be/nl/campagne-2018-help-honger-de-wereld-uit
https://www.kerknet.be/