HILDEGARD von BINGEN,
fascinerende onbekende
De abdis Hildegarde von Bingen (1098-1179)
mag terecht één van de opmerkelijkste vrouwen uit de middeleeuwen genoemd worden.
Het fascinerende aan deze vrouw is dat veelomvattende van haar weten en kunnen. Componist, dichter, mystica, profetes, plant- en dierdeskundige, je gelooft het niet wat in één persoon kan leven.
Van haar volgend prachtig vers.
De ziel is als een wind die over de planten waait,
als de dauw die druppels op het gras legt,
als de regen die alles doet groeien.
Evenzo zou van de mens zijn welwillendheid moeten uitstromen
naar iedereen die daarnaar verlangt.
Wind is hij, indien hij de miserabelen helpt,
Dauw, indien hij de verlatenen troost,
Regen, indien hij de vermoeiden overeind helpt
en hen met de leer vervult als hongerenden:
indien hij aan hen zijn ziel geeft.
***
ABEL HERZBERG,
de filosoof van de 'menselijke ontwrichting'
Abel Herzberg (1893-1989), joods schrijver en jurist. Herzberg had een open oog voor vraagstukken van maatschappelijke, ethische en politieke aard. Hij schreef avant la lettre over waarden en normen, migratie, de multiculturele samenleving en sociale ongelijkheid.
Nooit zal er vrede zijn, zeiden zijn vrienden.
Maar de rabbi vertelde hen dit verhaal.
Iemand had twee zonen. Toen hij stierf kregen beiden de helft van zijn land.
Nu was de ene rijk, maar hij had geen kinderen,
De ander was arm maar had zeven zonen.
Die nacht kon de rijke zoon niet slapen. Mijn vader heeft zich vergist, dacht hij. Ik ben rijk, maar mijn broer is arm. Hij komt tekort voor zoveel kinderen. De rijke zoon stond op, om nog voor de dageraad de grenspalen te gaan verzetten.
Ook de arme zoon lag wakker die nacht. Mijn vader heeft zich vergist, dacht ook hij. Want ik heb zeven zonen, terwijl mijn broer eenzaam is. De arme zoon stond op, om nog voor de dageraad zijn grenspalen te verzetten.
Toen de dag aanbrak ontmoetten de twee elkaar.
Ik zeg je, zei de rabbi: op die plaats zal de stad van de vrede verrijzen
***
MARY STEVENSON,
Footprints in the sand
Zo beroemd als het gedicht is, zo onbekend is de schrijver.
Er wordt beweerd dat het Mary Stevenson (1922-1999) zou zijn. Mary zou dit gedicht op 14 jarige leeftijd (1936) geschreven hebben en vervolgens uitgedeeld aan mensen die 'er misschien ook wat aan zouden kunnen hebben'. Toen na de oorlog het gedicht voor het eerst in druk verscheen, stond eronder 'author unknown'. Zij claimde het auteurschap, maar kon het niet bewijzen
Voetstappen in het zand
Ik droomde eens en zie
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand,
een spoor van stappen; twee aan twee,
de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij,
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugde,
van diepe smart en hoop.
Maar als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen "Heer waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op het zwaarste deel van mijn pad..."
De Heer keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen;
"Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen..."
