Vreemde weg! Hij trekt doorheen woestijnen en groene valleien. Hij vervolgt zijn baan onder ijsregens, doorheen vuurovens. De mensen – in een immense massa - voltrekken allen hun hobbelige weg. Sommigen lopen, enkelen slepen zich voort, anderen strompelen op krukken; nog anderen ondersteunen hen die wankelen; tenslotte zijn sommigen erbij gaan zitten, totaal buiten adem, het noorden kwijt. Reeds lang gaat God met hen diezelfde weg, bescheiden en discreet, in alle weer, in alle wind. Om Zijn kracht te ontvangen volstaat het voor de mens om bij Hem te komen, de handen naar Hem uit te strekken, zijn levend Woord te ontvangen en, ongeacht eigen falen, met Hem mee te trekken naar de komende Dag!
(Albert Hari en Charles Singer, Wegen van verwachting)