Vrijdagavond 15 februari was het een drukke bedoening in onze kerk. Toen kwamen alle ouders en vormelingen samen voor een catechese-avond in voorbereiding op het Vormsel. Aan de hand van een touw met zeven “knopen” en hieraan verbonden een mooi aangeklede werkwinkel gingen ouders en kinderen mét elkaar in gesprek.
Deze catechese draagt de naam “intergenerationele catechese” of catechese samen met grootouders/ouders/kinderen.
Hierna een verslag van een ouder die erbij was:
De voorbereidingstijd op het Vormsel is al een heel eind gevorderd. Niet alleen de catechese-activiteiten volgen elkaar snel op, maar ook de praktische voorbereidingen voor deze dag beginnen wat meer vorm te krijgen. Wij hebben bijvoorbeeld al kleren gekocht, de zaal voor het feest is gereserveerd en de kapster staat ingepland. Van schoenen moeten we echter nog werk maken en ook de foto's zijn nog niet genomen. Omdat het vormsel dus niet zo ver meer af is, was het een goed moment om een voorbereidende avond te hebben met de kinderen en hun ouders. Deze ging door op 15 februari in de parochiekerk.
De catechisten hadden een heuse knopentocht georganiseerd. Het vormsel is trouwens een knooppunt op je levensweg. Als ouder kregen we de kans om samen met ons kind een symbolische tocht af te leggen van de geboorte tot nu. Er was een parcours met knooppunten opgesteld in de kerk. Per knooppunt konden we samen met ons kind nadenken over de betekenis van het sacrament van het Vormsel. Als ouder stelde ik zelf vast dat we daar nog weinig over gesproken hadden en dat was nu een ideale gelegenheid om dit wel te doen en op enkele zaken wat dieper in te gaan.
Alles is begonnen bij de geboorte, met welke gevoelens dit gepaard gegaan is en wat we met de papfles hebben meegegeven aan ons kind.
Als tweede knooppunt is het doopsel, de naamgeving van je kind en de aanstelling van meter en peter.
Daarna bleven we stilstaan bij het zalven : de betekenis ervan en bespreken welke kostbare gaven ons kind heeft meegekregen. Bij het vormsel is de zalving ook een belangrijk onderdeel omdat God een verbond met de mens sluit.
Een andere symboliek tijdens het vormsel zijn de handen en meer bepaald de handoplegging.
Uiteraard mag ook het feest niet ontbreken. Zowel het feest in de kerk als het feest achteraf met familie en vrienden.
Inmiddels aan het zesde knooppunt gekomen, was een moment om stil te staan bij wat christen zijn voor ons en ons kind betekent.
En ten slotte gingen we dieper in op de betekenis van het kruis en hoe het is om zelf af en toe een kruis te dragen en op een kruispunt te staan. Daar kregen we de kans om onze ervaringen te delen. Naast het vormsel voelen velen de keuze van een nieuwe (middelbare) school aan als 'op een kruispunt staan'. Ervaringen van zelf een kruis te dragen, deed velen terugdenken aan het verlies van een dierbare. Een kruisje geven werd dan weer in verband gebracht met gelukwensen, in iemand geloven, op iemand fier zijn, vertrouwen geven, maar ook de uitspraak 'God zegene en beware je'.
Als we terug met de volledige groep plaatsnamen in de kerk, nam priester Herbert het woord. Op zijn eigen enthousiaste manier deelde hij zijn ervaringen over zijn eigen vormsel en hoe hij dit beleefd heeft. Ook voor hem was dit een knooppunt in zijn leven. Hij benadrukte de symboliek van de zalving en de handoplegging. Eén kenmerk van olie is dat het diep doordringt. Zelfs op een steen kan olie een impact nalaten. Dat is net zoals bij de zalving tijdens het vormsel. Ook deze laat een indruk na op de vormeling waarbij hij/zij zelf de keuze heeft hoe het christen zijn in het verdere leven een plaats zal innemen. Ook de handoplegging van meter en peter zijn bepalend : enerzijds een ruggensteun en zorgen voor het kind en anderzijds ook het loslaten en het steuntje in de rug tijdens zijn/haar verdere leven.
Als laatste deel werden er nog praktische afspraken gemaakt over de dag zelf : uurregeling, plaatsen in de kerk, foto's en dvd, verletbriefjes voor het werk, enz. Deze inspirerende avond werd afgesloten met een drankje.
Bedankt aan allen die deze avond mogelijk gemaakt hebben en ons de kans gegeven hebben om op zo'n manier met ons kind aan de slag te gaan.
Verslag van Petra Laureys, mama van Pieter Van Geertruyden
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.